| ΚΛΕΨΑ |
 |
 Ένα φαινόμενο, άμεσα συναρτημένο με το γάμο, ήταν στο Πυργί οι ακούσιες ή εκούσιες απαγωγές (οι κλεψές) των κοριτσιών. Όταν ένας νέος αγαπούσε μια κοπέλα και αυτή δεν τον ήθελε, γιατί αυτός δεν τη συγκινούσε ή γιατί ήταν από κατώτερη κοινωνική τάξη, μια και μοναδική διέξοδος υπήρχε γι' αυτόν, αν ήταν θαρραλέος και αποφασιστικός, η απαγωγή.
Αφού ερχόταν σε συνεννόηση μυστική με τους φίλους του, για να τον βοηθήσουν, παρακολουθούσε αθέατος τις κινήσεις της κοπέλας.
Όταν έκρινε ότι η ευκαιρία ήταν κατάλληλη, ειδοποιούσε τους φίλους του και γινόταν η βίαιη απαγωγή. Αν δεν προλάβαιναν τις πρώτες ώρες να την πάρουν πίσω οι δικοί της, κατά κανόνα ο σκοπός της απαγωγής επιτυγχανόταν.
Η κοπέλα και η οικογένειά της εξαναγκάζονταν εκ των πραγμάτων να συγκατανεύσουν και έτσι ο γάμος γινόταν.
Μια τέτοια ακούσια απαγωγή περιγράφει με πολλή χάρη ο Hubert Pernot στο βιβλίο του «Η νήσος Χίος» (υπάρχει ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο αυτό στο μενού ΤΟ ΠΥΡΓΙ στο υπομενού ΤΙ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΤΕΙ).
Το θέμα της απαγωγής, όπως φαίνεται, κίνησε και το ενδιαφέρον του συγγραφέα Γ. Θεοτοκά, ο οποίος με κρυστάλλινη σαφήνεια και ζηλευτή χάρη γράφει σχετικά: Τις περισσότερες φορές ένας γάμος με πρόσωπο από κατώτερη γενιά συναντά μεγάλη αντίσταση των γονέων και των συγγενών.
Από την άλλη μεριά οι Πυργούσοι είναι άνθρωποι που ερωτεύονται δυνατά και τα κορίτσια του χωριού δεν είναι καθόλου διατεθειμένα να θυσιάσουν τις αξιώσεις της καρδιάς.
Συμβαίνουν λοιπόν, γύρω στο ζήτημα του γάμου, μεγάλες οικογενειακές κρίσεις, που λύνονται με απαγωγές. Συνήθως η απαγωγή γίνεται την ώρα της δουλειάς.
 Οι ερωτευμένοι συναντιούνται έξω από το χωριό, καβαλικεύουν ένα μουλάρι και παίρνουν τα βουνά. Τις περισσότερες φορές, ο γαμπρός συνοδεύεται από δύο τρεις στενούς του φίλους, γιατί υπάρχει φόβος μη γίνει συμπλοκή. Μόλις η απαγωγή μαθευτεί στο χωριό, η οικογένεια της κόρης κηρύττει γενική επιστράτευση και βγαίνει κι αυτή στα βουνά με τους συγγενείς της, τους φίλους της, τα κοπέλια της. Καμιά φορά παίρνουν και τα τουφέκια τους, αλλά νομίζω πως τα παίρνουν μονάχα για τον τυπο, γιατί δεν άκουσα να σκοτώθηκε κανείς ποτέ σε μια τέτοια περιπέτεια.
Η καταδίωξη βαστά μέρες και νύχτες, οι φυγάδες κρύβονται στα βουνά ή σε άλλα χωριά, οι διώχτες γυρνούν τα Μαστιχόχωρα και απειλούν ότι θα κόψουν και θα ράψουν .
Όλη η επαρχία γίνεται άνω κάτω από το θόρυβο που κάνουν οι Πυργούσοι.
Στο τέλος, οι διώχτες παρατούν τον αγώνα και επιστρέφουν στις δουλειές τους. Οι φυγάδες περιμένουν ένα διάστημα ώσπου να πέσει ο θυμός της οικογένειας κι ύστερα γυρνούν κι αυτοί στο Πυργί και παρουσιάζονται στο Λιβάδι.
Γίνονται τότε μεγάλοι καυγάδες και διακοπές σχέσεων, Οι εραστές παντρεύονται, και μια μέρα αργά ή γρήγορα όλος ο κόσμος συμφιλιώνεται.
Ακουσα ιστορίες κοριτσιών που κλεφτήκανε, σύμφωνα με μια πυργούσικη έκφραση, -κάτω από τα στέφανα-, δηλαδή την ίδια τη μέρα που έμελλαν να παντρευτούν κάποιον που δεν αγαπούσαν και ενώ είχαν γίνει όλες οι προετοιμασίες του γάμου. Φαντάζεται κανείς την αναστάτωση και τα κωμικοτραγικά επεισόδια που θα προκαλεί μια τέτοια απαγωγή, που θυμίζει σκηνές του αμερικάνικου κινηματογράφου.
Από το βιβλίο «Ένα ΚΕΙΜΗΛΙΟ Το ΠΥΡΓΙ της ΧΙΟΥ» σελ. 154 που εκδόθηκε το 1992 από τον ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΥΡΓΟΥΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ «ΤΟ ΠΥΡΓΙ ΧΙΟΥ»
|
